Ealängst traof ich zeafeallich än der Stadt en aolden Bekaonten eos Medwesch. Mer froaten es alle bid sihr iwer’t Weddersähn, und erzaolden e Lonket uch e Bridet iwer de Zegd dä vergonge wor sänjt diëm mer es det Liëtzt mol ä Medwesch gesähn hadden.

Hië erzaold mer dat’e än den 80ijern ken Detschlaond ku wer, hät sich wä alle eas Legd, durch den harten Ufong gekämpft, hät en gead gemistert, kännt äm Algeminen net klon, kurz gesoht et geng em gead. Hië hat sich hä än Detschlaond gead ägeliëft uch en noa Himet feangden mät allem wat derzeagehirt.

Irjendwonni kaome’ mer uch af eas aold geminsem Himetstadt Medwesch ze riëden. E kaom än’t Schwärmen und mint wä hisch et dennich gewiëst wer, trotz Ceausescu uch Konsorten.

Mer woren do noch alle zesummen uch glad wo mer än der „coada“ stoh mossten uch af irjendäst wearden, klong eas saksesch Sproch noch iweraoll durch de Gassen uch Strossen.

Ewennich erstaond mosst ich dro awer dennich reagieren, wä hië mer erzaold, dat’e än dië villen Johren uch net ist de aold Himet besäcke wor; ä Kufstein wo sich de Medwescher alle droa Johr trefen wer e uch noch näckest gewiëst. Vun der HG-Medwesch hat’ë jo zwor gehiurt, siguër alle Info-blädder geliësen uch fiur sihr gead uch interessant feangden, awer äntriëden än desen Verin ständ fiur än eosser Froch. Hië hät näst mih mät Medwesch um Hott, et geng en näst mih un wat ä Medwesch noch passiere wedd, da kände sich äm Greangd geniun vun äm eos alle iwerschlon. Healfen silen dä sich sealwest, schlesslich häde se uch ewech gekeangd wä der eserän Viurhong gefallen äs.

Wi net ewech äs uch healfsbederftich ä Medwesch nea noch erämheocht, wer sealwest schuld. Hië häd enen däcken Schlasssträch eangder det Kapitel Medwesch geziujen und wil näst mih dervun hiren. Se Liëwen wed sich nea hä uëfspillen. Et wer schuëd, awer der Luf der Geschicht äs nea ist kun wä e kun äs. Daot wat wor, äs gewiëst. Eos, basta! Mer wulen nor uch nor ewech…! Nea were mer do wo mer se wulen – erefert’e sich wegter.. Wat wed et noch fiur en Sänn hun sich dermät iwerhift noch zë beschieftijen?

Irjendwä klong daot dro alles dennich net sihr iwerzejend, viur allem wiëjen der liëzten Froch. Wat Sänn huët äs in Sach, awer glad alle Bräcken mät diëm wat wor uëfzebrechen, äs net esi ifach. Daot äs e Stäck vum Liëwen, uch wonn em sich net un alles gärn erännert, oder erännern weall. Waräm huët hië dro de Infoblädder geliësen uch fiur interessant feangden, wonn det Kapitel Medwesch än ‘siguër nemmi interessiert?

Ech gliwen net well se zeafeallich erämergeliëje sen uch hië se ämsonst liësen keangd, ohne glech Mätgläd wärden ze messen uch sich esi un äst ze bainjden wat senger Minung no nemi zea sengem Liewën ä senger noaën Himet gehirt oder passt. Villicht äs awer do uch noch äst aondert, wat hië nemi zealossen oder uch nor zeagië weall oder kaon?

Lider dinken vill vun ease Legden esi wä me Bekaonter. Är vill dinken se mißten sich äm jeden Pres upassen. Är gohn derbä esi färr, dat se siguër är ijän Sealwest zeräcksteallen äm emest aondert ze wärden, die än der noaën Himet cha net affeallt. Wer wiß sonst wat är noa Neber villicht noch vun en dinken, wo se hiren se kemen esi färhär, eos em Laond vun diëm dä net vill wässen, uch daot wennich wat se wässen, net eabedanjt nor geat äs oder uch stämmt. Eos desem Greangd riëde se wonn em en zeahire känd uch nemi Saksesch mätenaonder, läwer verbronje se en Hiudetsch eos diëm der Saks enem diräkt än’t Gesicht sprainjt.

Se minen dat der Schlasssträch dië se eangder det Thema geziujen häden, se wä e Geschätz viur noagierije Frojen uch viur eabequemen Erklerungen schätze wed. De gemaocht Erfuërungen wä em, no diëm em jo nor uch nor ewech wul, hä ukun äs, woren munchmol mih wä enteschend. Eawässen uch Negd hun es alle um Ufong det Liëwen net eabedanjd leicht gemaocht. Ifach wor et net! Awer kennen oder terfe mer wirklich esi en drasteschen Sträch doasen uch es an eas Schnäkenheos verkrechen? Se mir dich nemest!? Waräm verkrächen!? Mer kennen und terfen stulz sen af daot wat mer sen!

Sächer äs und dinkt e jed Mänjtsch aondersch, daot äs und blewt senj hellich Riëcht! Nor dit’e dermät sech uch der Geminschuft än diër senj Wurzeln loan näst geadet. Uch wo mer nemi glad blewe kennen wat mer woren, se mer dennich wat mer sen.

Eangder er däcken Schicht vu Farw äs änj noch de Meoër dä se driht. Reßt em dä uëf, feallt uch de hescht Farw ä sich zesummen.

Wat ich dermät soh weall: em mess sich nor ämsähn. Det aold Europa räckt zesummen uch verinicht sich äm wedder stärker än und fiur de Wealt ze wärden, ohne awer dat de inzeloinjä Mätglädder än deser Geminschuft derbä vergiësse messen wie sä sen. Daot maocht Europa zea diëm wat et äs: en Hufen Vilker dä stulz af sich sen uch u sich gliwen, awer uch begräffen hun, dat em hegdzedaoch nor zesummen de Zeakonft mistern

kaon äm wegter gead uch ä Fridde liëwen ze kennen. Derbä sil em awer net vergiëssen wie em äs, kao bereacht, cha sil siguër, blewe weallen wat em äs.

Kenne mir Saksen daot net iresthär? Hu mer net schiun 850 Johr Erfuërung än deser Sach? Mer hun än deser lonken Zegd geliert wä daot giht, awer uch um ijännen Lew erfuëre messen, wat passiert wonn daot nemi funktioniert. Ener huët verliuren, und daot wore mir. Daot kenne mer lider nemi ändern, awer Europa kao vun eas noch äst liren. Daot giht awer nor wonn eas noch geneach Zekd blewt äm Europa uch der Wealt zijen ze kennen wie mer sen.